Γράφει η Μαριάμ Πολυγένη
Μαζί του έχουμε κάνει βόλτες με «το ποδήλατο» παντού, γιατί το «κάτσε καλά» δεν ήταν ποτέ το σύνθημά μας. Από τον «λευκό τον Πύργο» της Θεσσαλονίκης μέχρι σε μέρη μαγικά ψάχνοντας για «μαργαριτάρια» δώρο στην κλέφτρα της καρδιάς του. «Τα χρόνια τα μοιραία, τα φάγαμε παρέα» με τη φωνή του να μας συντροφεύει σε ό,τι κάναμε και να συνεχίζει να το κάνει ακόμη και σήμερα με την ίδια όρεξη και το ίδιο πάθος.
Μόλις την προηγούμενη εβδομάδα εμπνευστήκαμε πάλι ένα άρθρο στο e-motions.gr από τους στίχους του τραγουδιού «Μαζί» που ερμηνεύει και το μοιραστήκαμε με τους αναγνώστες μας. Πηγή έμπνευσης μία από τις σημαντικότερες φωνές του ελληνικού τραγουδιού, ο Κώστας Μακεδόνας. Μας έχει χαρίσει πολλά όμορφα τραγούδια κι ακόμη πιο όμορφες στιγμές κάθε φορά που τον απολαμβάνουμε ζωντανά σε μια μουσική σκηνή.
Τον «ανακρίναμε» ζητώντας του να μοιραστεί μαζί μας φόβους, απολαύσεις κι επιθυμίες, μέσα από 20 ρήματα. Η Συνέλεξή του απολαυστική!
Αγαπώ τη ζωή γιατί είναι μία και μοναδική.
Ευγνωμονώ την τύχη μου κι όλους τους ανθρώπους που με βοήθησαν και με βοηθούν στη ζωή μου.
Εμπιστεύομαι δύσκολα τους άλλους. Μπορεί να είμαι καλοπροαίρετος αλλά είμαι κι αρκετά καχύποπτος.
Απολαμβάνω την καλή παρέα, τα ωραία μέρη και το καλό φαγητό.
Γοητεύομαι από τους ευγενικούς ανθρώπους κι από τους ανθρώπους με υψηλό πνευματικό επίπεδο.
Νοσταλγώ τα παιδικά μου χρόνια γιατί αυτά είναι η μοναδική μας πατρίδα.
Επιβιώνω και στα δύσκολα. Το απέδειξα πριν δέκα χρόνια όταν επέζησα σε αεροπορικό ατύχημα.
Στηρίζω και θα συνεχίσω να στηρίζω τα παιδιά μου στις επιλογές τους και στα θέλω τους.
Ανησυχώ για την έξαρση της βίας εγχώριας κι αλλοδαπής.
Λυπάμαι τους ανθρώπους που δεν χαίρονται το δώρο της ζωής και βασανίζουν τον εαυτό τους για ανούσιες ματαιοδοξίες.
Φοβάμαι το φόβο. Πάντα μου περιορίζει τις δυνατότητες και τις επιλογές μου.
Συγχωρώ εύκολα τους άλλους αλλά δυσκολεύομαι να συγχωρήσω τον εαυτό μου. Πρέπει να το φτιάξω αυτό. Είναι άδικο στο τέλος.
Ανυπομονώ να βρεθώ κοντά στους αγαπημένους μου ανθρώπους όταν βρίσκομαι μακριά τους.
Μεθώ με τη μαγεία της μουσικής και θεωρώ τον εαυτό μου πολύ τυχερό που το παθαίνω αυτό.
Αμύνομαι στην χυδαιότητα σε οποιαδήποτε μορφή της.
Ακούω πάντα με σεβασμό τις συμβουλές των άλλων. Αν θα τις εφαρμόσω είναι άλλο θέμα. Αρκετές φορές πάντως συμμορφώνομαι μ´ αυτές.
Απογοητεύομαι εύκολα αλλά το ξεπερνάω κι εύκολα, γι’ αυτό και προχωράω μπροστά.
Χαίρομαι που κατάφερα στη ζωή να κάνω και τα δυο μου χόμπι επάγγελμα και που δημιούργησα μια υπέροχη οικογένεια.
Ενεργώ με αυθορμητισμό κι ένστικτο αν και οι γύρω μου συχνά πιστεύουν το αντίθετο.
Ελπίζω σε καλύτερες μέρες. Αν δεν ελπίζουμε και δεν ονειρευόμαστε η ζωή χάνει το νόημά της.
