Γράφει ο Παναγιώτης Μπελτζινίτης
Πήρα τις προάλλες τηλέφωνο τη συμπεθέρα μου να μάθω που θα κάνουν γιορτές κι έπεσα πάνω σε οδυρμό!
-Άστα βρε Λούλα μου. Είπα στον άντρα μου να πάμε στο Μονακό για γιορτές και η απάντησή του με άφησε… γυναίκα του Λωτ!
-P.O.S θα πάμε βρε τρελή στο Μονακό;
-Τι εννοείς πως θα πάμε; Θα μπούμε στο αεροπλάνο και θα πάμε!
-Δεν κατάλαβες, το «πως» είναι «P.O.S». Όταν θα έρθει η ώρα να πληρώσω τα εισιτήρια για το Μονακό, τι θα βάλω μέσα στη σχισμή του μηχανήματος, την κάρτα υγείας του ΙΚΑ; Κάτσε φέτος στο σπίτι να φάμε κάτι εορταστικό κι από χρόνου βλέπουμε.
-Θα πάμε κάπου και θα πεις και ένα τραγούδι!
-Όλη η Ελλάδα τραγουδάει στα κανάλια, το δικό μου τραγούδι τους έλειπε; Κάτσε, γιορτές είναι, θα φάμε, θα πιούμε και νηστικοί θα κοιμηθούμε που έλεγε κι ο «μέγας» Σπαθάρης! Και που ξέρεις, μπορεί να κάνουμε ό,τι κάνουν κι οι ερωτευμένοι…
-Άστα συμπεθέρα, αν ζητήσεις από τον άντρα μου να περιγράψει τον εαυτό του με τέσσερις λέξεις, σου απαντά «Τι φαΐ έχει σήμερα;». Ύστερα σου λένε ότι οι άντρες μας βλέπουν σαν σκεύος ηδονής. Γι’ αυτόν σκεύος ηδονής είναι το τηγάνι γεμάτο κεφτέδες με σάλτσα!
-Μπα μη νομίζεις ότι μόνο εσύ έχεις τα προνόμια. Εγώ να δεις τι τραβάω με τον Θανάση. Για ταξίδι βέβαια ούτε κουβέντα τα Χριστούγεννα, αλλά και στο…. άλλο που λες, τζίφος! Μόνο στο φαΐ έχει το νου του. Γυρνάει από το «Εκτελούνται μεταφοραί, ζώντα ζώα, είδη προικός» και πριν πλύνει τα χέρια του, βουτάει την καυτή πατάτα μέσα από το τηγάνι και την πετάει στο στόμα. Άσε που κοκορεύεται κι από πάνω…
– Εγώ άμα είμαι φαγωμένος… αποδίδω
– Με τι βρε μπουρτζόβλαχε; Με τη μπάμια;
– Μπάμια-μπάμια αλλά όποτε ανοίξεις το ψυγείο ο «Μπαρμπαστάθης» είναι μέσα, μου λέει!
Όσο γι’ αυτό που σου είπε ο άντρα σου για τα τραγούδια, δίκιο έχει. Καθόμαστε με τον Θανάση να δούμε λίγο τηλεόραση κι έχω την εντύπωση ότι σε λίγο θα βγει από την κουζίνα ο μετρ να με ρωτήσει αν θέλω ξηρούς καρπούς ή φρούτα.
-Πάντως Λούλα μου, τον αποπαίρνεις λίγο το Θανάση. Ήρθε τις προάλλες στο σπίτι η κόρη σου να τα πει με τη δικιά μου και την άκουσα να λέει «Είπε ο πατέρας μου στη μάνα μου ΚΟΥΜΑΝΤΟ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΚΑΝΩ ΕΓΩ κι ήταν η πρώτη φορά που είδα άνθρωπο να τραυματίζεται από βλέμμα. Κάνε του κανένα μελομακάρονο, κανένα κουραμπιέ!
-Κουραμπιέδες δε με αφήνει να κάνω. Είναι λέει ένοχο γλυκό. Αφήνει ίχνη!
-Ε και τι φοβάται, μην έρθει στο σπίτι ο Μπέκας;
Τιποτα, τίποτα, πάρ’ του για δώρο τη ζυγαριά που μετά τα 100 κιλά γράφει «Τουλάχιστον είσαι ψυχούλα» και να δεις τι ωραίες γιορτές θα περάσεις! Άντε κούκλα μου, καλά Χριστούγεννα να έχουμε και για Πρωτοχρονιά θα τα… ξαναπούμε!
Χρόνια Πολλά!
*πρώτη δημοσίευση: www.simposio.news
