Γράφει η Μαριάμ Πολυγένη
Με τίτλο παράστασης ένα τραγούδι των αδερφών Κατσιμίχα «Παράθυρο στο φως» έρχονται να κάνουν πιο φωτεινές κάποιες βραδιές μας, ο Δημήτρης Βουτσάς και η Πολυξένη Καράκογλου.
Ένα πρόγραμμα που επιμελήθηκε ο στιχουργός Λάζαρος Αντωνιάδης και που είχαμε την ευκαιρία ν’ απολαύσουμε από κοντά, ένα βράδυ στη μουσική σκηνή «Σφίγγα». Μας ενθουσίασε τόσο που θελήσαμε να μοιραστούμε μαζί σας το κλίμα εκείνης της βραδιάς, έτσι ώστε περισσότερος κόσμος να μάθει γι’ αυτή την μουσική παράσταση και να σπεύσει να την απολαύσει.
«Ένα πρόγραμμα με τραγούδια σε ανοιχτά παράθυρα που καλωσορίζουν το φως της επόμενης μέρας» έγραφε το δελτίο τύπου για εκείνη τη βραδιά κι ήταν αυτό ακριβώς! Η επόμενη μέρα, μας βρήκε με χαμόγελο και με το να σιγοτραγουδάμε τραγούδια αγαπημένα, αλλά κι άλλα, που ποτέ πριν δεν είχαμε ακούσει αλλά τα λατρέψαμε!
Στις live εμφανίσεις των καλλιτεχνών μπορείς να καταλάβεις τα πάντα. Αν η φωνή «υπάρχει», αν η επικοινωνία και η αλληλεπίδραση με το κοινό είναι ισχυρή και ποια είναι η δυναμική του κάθε τραγουδιού που ακούγεται.
Η Πολυξένη και ο Δημήτρης είναι νέοι, γεμάτοι από φρεσκάδα κι όρεξη γι’ αυτό που κάνουν και το καταλαβαίνεις από την αρχή. Κινούνται στο χώρο ανάμεσα στους καλεσμένους της βραδιάς και μοιράζουν χαμόγελα μέχρι η βραδιά να ξεκινήσει.
Τους βλέπεις στη σκηνή και λάμπουν χωρίς να καταβάλλουν γι’ αυτό ιδιαίτερη προσπάθεια. Εξάλλου, αυτό δεν είναι και που κάνει έναν «καλλιτέχνη»; Να επιβάλλεται με τη δουλειά του κι όχι με τυμπανοκρουσίες κι επάρσεις;
Το πρόγραμμα ξεκινά και για τις τρεις επόμενες ώρες τα μάτια μας είναι καρφωμένα πάνω τους. Ο Δημήτρης και η Πολυξένη μας χαρίζουν στιγμές από την προσωπική τους δισκογραφία, από την δισκογραφία του στιχουργού Λάζαρου Αντωνιάδη (τον οποίο είχαμε την χαρά να γνωρίσουμε κι από κοντά, αφού η μέρα που απολαύσαμε το πρόγραμμα, συνέπεσε με τα γενέθλιά του τα οποία και γιόρτασε «φωτεινά» μαζί τους) και τραγούδια μεγάλων δημιουργών που επισφράγισαν την ελληνική μουσική σκηνή.
Αυτό που μου έκανε πραγματικά μεγάλη εντύπωση είναι πως στη μουσική παράσταση «Παράθυρο στο φως» οι θαμώνες του κέντρου, έμοιαζαν να παρακολουθούν μια θεατρική παράσταση. Πώς αλλιώς να εξηγήσω τη μεγάλη προσήλωση των βλεμμάτων που ήταν καρφωμένα πάνω στους ερμηνευτές κι η μόνη στιγμή που αποπροσανατολίστηκαν, ήταν όταν ακούστηκαν κάποιες φωνές σε μεγαλύτερη ένταση και γύρισαν κάποιοι για να τους φωνάξουν «σας παρακαλώ, πιο χαμηλά!».
Η Πολυξένη και ο Δημήτρης συναντήθηκαν πρώτη φορά στις ακροάσεις της 4Ης Ακρόασης της Μικρής Άρκτου του Παρασκευά Καρασούλου και κυκλοφόρησαν τα πρώτα τους τραγούδια. Από τότε ακολούθησαν κι άλλες δισκογραφικές δουλειές όπου φθάνοντας στο σήμερα τους συναντάμε χαρούμενους κι ενθουσιασμένους με τα νέα τους τραγούδια, όπως την ολοκαίνουργια διασκευή στο τραγούδι του Σταμάτη Κραουνάκη και του Μάνου Τσιλιμίδη «Καινούργιος χειμώνας» που παίζει σε αποκλειστικότητα ο «Μελωδία 99,2».
Ιδιαίτερη προσοχή να δώσεις και στο τραγούδι «Στριμωγμένα» του Δημήτρη, καθώς και στο «Πολύχρωμες ζακέτες» της Πολυξένης. Άκουσέ τα και θα μας ευχαριστείς που τα συνάντησες σε αυτό το άρθρο.
Πιο πολύ όμως, θα μας ευχαριστείς αν βρεθείς αυτή την Κυριακή 17/12 στη μουσική σκηνή «Μουσικό Κουτί» στη Δεκελέων 32, στο Γκάζι. (Τηλ. Κρατήσεων: 6980 791 417) Ένα νέο «Παράθυρο στο Φως» unplugged σε περιμένει! Στην επιμέλεια του προγράμματος ο Λάζαρος Αντωνιάδης και στο πιάνο ο Δημήτρης Ανδρονιάδης.
Ο Δημήτρης στην ερώτηση μας «ποια είναι τα συναισθήματά σας πάνω στη σκηνή την ώρα που ερμηνεύετε;» μας απάντησε πως «δεν έχουν τόση σημασία τα δικά μας συναισθήματα πάνω στη σκηνή, όσο του κόσμου κάτω από αυτή, την ώρα που τραγουδάμε. Το να καταφέρουμε, δηλαδή, να δημιουργήσουμε έναν κόσμο εικόνων και συναισθημάτων στον ακροατή, είναι το μεγάλο ζήτημα! Τα υπόλοιπα τα κάνουν τα τραγούδια, που προσωπικά, τ’ αντιμετωπίζω σαν μικρούς μονόλογους. Οπότε και τα συναισθήματα ποικίλουν».
H Πολυξένη όταν βρίσκεται στην σκηνή νιώθει ευγνωμοσύνη «για τους ανθρώπους που βρίσκονται εκεί για μένα κι αυτό οδηγεί στην ανάγκη μου να ξεπεράσω τον εαυτό μου για εκείνους. Πιστεύω πως ο καλλιτέχνης βρίσκεται στη σκηνή για το κοινό του κι όταν αυτό παύει να ισχύει, παύει και η ιερότητα της σκηνής».
Το e-motions ελπίζει ν’ απολαύσει πολλά ακόμη στο μέλλον από τους δύο καλλιτέχνες. Επιτυχίες επαγγελματικές από τη συνεργασία τους, αλλά κι από τον καθένα ξεχωριστά, που θα φέρνουν το φως και στο δικό τους παράθυρο…
