Η Ρουάντα δεν έχει περάσει και λίγα. Μια γενοκτονία, φτώχεια, πείνα. Δεν είναι από τα κράτη που θα ήθελε να ζει κάποιος, αλλά υπάρχουν και κάποια καλά. Όπως η Umuganda, η οποία αν εφαρμοζόταν παντού, θα είχαμε λύσει όλοι πολλά προβλήματα.
Σαν λέξη σημαίνει «μαζευόμαστε για κοινό σκοπό για την επίτευξη ενός σκοπού». Στην Ρουάντα ήταν παράδοση για τα μέλη μιας κοινότητας να καλούν την οικογένειά τους, τους φίλους και τους γείτονες ώστε να κάνουν μια δύσκολη δουλειά.
Σήμερα, η Umuganda είναι κάτι πιο επίσημο και μπορεί να περιγραφή ως κοινωφελής εργασία. Το τελευταίο Σάββατο κάθε μήνα και για 3-4 ώρες, οι κοινότητες μαζεύονται για να ολοκληρώσουν μια σειρά από δημόσιες εργασίες, που συχνά περιλαμβάνουν δραστηριότητες που προάγουν την ανάπτυξη υποδομών και την προστασία του περιβάλλοντος. Οι κάτοικοι της Ρουάντα μεταξύ 18 και 65 είναι υποχρεωμένοι να συμμετέχουν σε αυτές τις δραστηριότητες και όσοι ξένοι ζουν μόνιμα στην χώρα, ενθαρρύνονται κι αυτοί να λάβουν μέρος.
Σύμφωνα με το υπουργείο Τοπικής Αυτοδιοίκησης, περίπου το 90% των κατοίκων της χώρας παίρνει μέρος σε αυτές τις εργασίες. Εργασίες όπως το χτίσιμο νέων σχολείων, κλινικών και υδροηλεκτρικών σταθμών αλλά και την αποκατάσταση υγροτόπων ή τη δημιουργία νέων αγροτικών εκτάσεων.
Η μέση ετήσια αξία του Umuganda για την ανάπτυξη της χώρας από το 2014 μέχρι και το 2019 ήταν 21 εκατομμύρια δολάρια. Αν και ο κύριος σκοπός της Umuganda είναι η κοινωφελής εργασία, υπάρχουν κι άλλα θετικά. Για παράδειγμα, αφού τελειώσουν τις εργασίες, οι κάτοικοι μαζεύονται για να συζητήσουν σημαντικά θέματα. Αυτή η συνάντηση παρέχει μια πλατφόρμα στους ηγέτες κάθε επιπέδου της διακυβέρνησης, από το χωριό μέχρι και σε εθνικό επίπεδο, να ενημερώνουν τους πολίτες για σημαντικά θέματα και να κάνουν ανακοινώσεις.
Γίνεται επίσης και κάτι σαν φόρουμ, στο οποίο τα μέλη της κοινότητας μπορούν να μοιραστούν τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν, με την κοινότητα να προτείνει από κοινού λύσεις, οι οποίες προκύπτουν με βάση τις ανάγκες όλων.
Η Umuganda έχει συνεισφέρει σχεδόν για το 62% του κόστους των αιθουσών διδασκαλίας τα τελευταία χρόνια. Τι λέτε; Δεν θα είχαμε λύσει κι εμείς πολλά προβλήματα αν κάναμε το ίδιο μια φορά τον μήνα για λίγες ώρες;