Γράφει η Μελίνα Αγγελάκη

Μια νέα επιστημονική έρευνα στο πανεπιστήμιο του Τορόντο στον Καναδά, αποδεικνύει πως η αδύναμη μνήμη δεν είναι αποτέλεσμα δυσλειτουργίας του εγκεφάλου, αλλά ένδειξη σωστής επιλογής των πληροφοριών που συλλέγει, επεξεργάζεται κι αποθηκεύει.

Σύμφωνα με τους Paul Frankland και Blake Richards, επικεφαλείς της συγκεκριμένης έρευνας, ο στόχος της μνήμης δεν είναι η αποθήκευση πληθώρας πληροφοριών αλλά η αποθήκευση των χρήσιμων πληροφοριών που θα καθοδηγήσουν το άτομο στο να πάρει τις σωστές αποφάσεις.

Το να ξεχνάει κάποιος ασήμαντες πληροφορίες δε σημαίνει πως δε λειτουργεί σωστά ο εγκέφαλός του, αλλά πως κάνει σωστά τη «δουλειά» του, επιδιώκοντας να ξεχνάει ό,τι δεν του είναι χρήσιμο και να εστιάζει στην απομνημόνευση πληροφοριών που θα τον βοηθήσουν στη λήψη αποφάσεων στον πραγματικό κόσμο.

Η μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Neuron και βασίστηκε σε πληθώρα διαθέσιμων στοιχείων σχετικά με την απομνημόνευση και τη λήθη.

Δε θεωρείται ένδειξη πνευματικής ικανότητας η απομνημόνευση πολλών πληροφοριών. Η διαδικασία επιλογής και διαγραφής πληροφοριών από τη μνήμη είναι εξίσου σημαντική με τη διαδικασία αποθήκευσής τους. Η αλληλεπίδραση απομνημόνευσης-λήθης είναι αυτή που επιτρέπει στον άνθρωπο να συγκρατεί τις απαραίτητες πληροφορίες για να κάνει εξυπνότερες επιλογές.

Άρα αν κάποιος δε θυμάται τι έφαγε χθες, δε σημαίνει πως κάτι συμβαίνει με τη μνήμη του, αλλά μάλλον ότι ο εγκέφαλός του επιλέγει να θυμάται σημαντικότερες πληροφορίες. Ο «ξεχασιάρης» λοιπόν, σύμφωνα με τους ερευνητές, δεν πρέπει να «κατηγορείται» για εγκεφαλική δυσλειτουργία, αλλά μάλλον για το αντίθετο. 

*Διαβάσαμε την είδηση στο www.mymind.gr