Γράφει η Μaρία Καλλίλα
Από παλιά λένε πως η μουσική μαγεύει τα πλήθη. Σήμερα Σκωτσέζοι κι Αμερικανοί επιστήμονες αναλύουν τη μαγεία της και προσπαθούν να τη μετατρέψουν σε κάποιου είδους μαθηματικό κώδικα, που θα χρησιμοποιηθεί για την θεραπεία πολλών ψυχικών ασθενειών κι όχι μόνο.
Σύμφωνα με έρευνες που πραγματοποιήθηκαν στο Πανεπιστήμιο της Γλασκώβης, η μίξη ψυχολογίας κι ακουστικής μηχανικής, αναλύει στίχους, μελωδίες και μουσικούς τόνους, από κάθε είδος μουσικής ακόμη κι από παλιά, διάσημα ροκ ή ποπ κομμάτια, ώστε να εξακριβωθεί πού επιδρά κάθε είδος και με ποιο τρόπο στον ανθρώπινο ψυχισμό.
Σύμφωνα με τον επικεφαλή της συγκεκριμένης ομάδας, Ντον Ντοξ, η επίδραση της μουσικής δεν έχει να κάνει με τον αν κάποια μελωδία ή τέμπο ανεβάζει ή ρίχνει τη διάθεση του ατόμου που το ακούει. Υπάρχουν βαθύτερα ζητούμενα στη συγκεκριμένη έρευνα κι η προσπάθεια γίνεται ώστε σε κάποιες περιπτώσεις ψυχολογικών ασθενειών, να μπορεί να χρησιμοποιηθεί η ανάλογη μουσική επιλογή ώστε να υπάρξει το καλύτερο θεραπευτικό αποτέλεσμα. Η συγκεκριμένη επιρροή δεν έχει να κάνει μόνο με τον ήχο, τον τόνο ή τη μελωδία αλλά και με τους στίχους κι όλα όσα μπορεί να συνθέτουν ένα μουσικό κομμάτι.
Αν τελικά οι προσπάθειες πετύχουν, θα υπάρχει κάποιο ειδικό πρόγραμμα για υπολογιστές, με λίστες μουσικών κομματιών που θα μπορούν να επιδρούν στα ανθρώπινα συναισθήματα.
Στο πανεπιστήμιο Τεμπλ της Φιλαδέλφειας, οι επιστήμονες μελέτησαν 184 εθελοντές, την ώρα που άκουγαν πολλά και διαφορετικά είδη μουσικής, ώστε να καταλήξουν σε κάποια συμπεράσματα σχετικά με τις λειτουργίες του οργανισμού τους. Συμπέραναν, πως κάθε μελωδία επηρέαζε όχι μόνο τη διάθεση τους, αλλά και την κυκλοφορία του αίματος, καθώς κι όλο το νευρικό σύστημα.
«Η χρήση της γλώσσας της μουσικής επάνω στον άνθρωπο επηρεάζει άμεσα όλες τις λειτουργίες του, ψυχικές ή σωματικές» υποστηρίζει η μουσικοθεραπεύτρια Σιμόνα Νιρενστάιν-Κατζ, προσθέτοντας ότι «σκοπός μας είναι να καταφέρουμε να ταιριάξουμε διάφορα είδη μουσικής επάνω σε συγκεκριμένες ψυχικές διαταραχές, ώστε κατόπιν να τις θεραπεύσουμε».
Και στις δύο ομάδες διαπιστώθηκε πως την πιο ευεργετική δράση στους εθελοντές είχε η τζαζ μουσική, ενώ πολύ θετικά επιδρούσαν επίσης κομμάτια του Μπετόβεν σε κρίσεις πανικού, του Βιβάλντι και Μπαχ στο στρες, επειδή διαθέτουν ένα μουσικό τέμπο (το λεγόμενο και andante) παρόμοιο με το ρυθμό της καρδιάς μας σε ηρεμία, δηλαδή 65-70 χτύπους το λεπτό και του Μότσαρτ στην επίλυση δύσκολων προβλημάτων και στη βελτίωση μαθησιακής ικανότητας και της δημιουργικότητας.
Κάτι ανάλογο διαπιστώθηκε και με πιο σύγχρονα κομμάτια όπως η μουσική από τα άλμπουμ των Pink Floyd, «Wish you were here» και «The dark side of the moon», το άλμπουμ του Τζον Λένον «Cold Turkey» και το κομμάτι του Λούις Άρμστρονγκ «What a wonderful world», τα οποία είχαν πολύ θετική επίδραση κι ανέβαζαν τη διάθεση των ακροατών τους. Αντιθέτως η διάθεση έδειχνε να χαλάει στο άκουσμα μουσικών κομματιών των Queen, Rem κι Oasis.
Το σίγουρο είναι πως η μουσική είναι η γλώσσα όλου το κόσμου. Μια γλώσσα που φαίνεται ότι μπορεί να μιλήσει στην ψυχή των ανθρώπων και να τη θεραπεύσει. Ας ελπίσουμε πως θα στεφθεί μ’ επιτυχία αυτή η προσπάθεια. Μέχρι τότε ο καθένας μας ας βρει τη μουσική που τον εκφράζει σε κάθε ψυχολογική κατάσταση που βιώνει.
*Διαβάσαμε την είδηση στο www.o-klooun.com
