Γράφει η Μαριάμ Πολυγένη
Την ψυχολόγο Θέκλα Πετρίδου είχα την τύχη να τη γνωρίσω από κοντά. Τυχαία η γνωριμία μας αλλά καθόλου τυχαία η ίδια. Άνθρωπος με γνώσεις, με ενδιαφέρον για τον άνθρωπο και με μία ακατανίκητη επιθυμία στο να μπορέσει να κάνει την ψυχοθεραπεία να φαντάζει λιγότερο τρομακτική σε όλους εκείνους που ακόμη δεν την έχουν δοκιμάσει.
Προσωπικότητα εκρηκτική, δύσκολο να την αγνοήσεις όταν βρίσκεται δίπλα σου. Τη Θέκλα τη λατρεύεις ή όχι, από την πρώτη κουβέντα που θ’ ανταλλάξεις μαζί της. Ευφυής, με έξυπνο χιούμορ και χωρίς να μασάει τα λόγια της. Για την ακρίβεια, δε μασάει τα λόγια της ούτε όταν πρόκειται για τον ίδιο της τον εαυτό. Θα την ακούσεις να της «τα χώνει» όταν κάνει λάθος, να ζητά συγγνώμη όταν νιώθει πως πρέπει να το κάνει και να «κανακεύει» τον εαυτό της κάθε φορά που νιώθει πως το αξίζει. Και περιμένει κι από εσένα να κάνεις το ίδιο…
Σε θέλει ψυχικά υγιή και γι’ αυτό φροντίζει ν’ αναλύει κάθε θέμα που σε βασανίζει σε τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκπομπές μοιράζοντας απλόχερα τις γνώσεις της πάνω στην ψυχολογία. Τη συναντάς καθημερινά στο Σίγμα TV με τον Πέτρο Αθανασίου στο πλάι της, στην τηλεοπτική εκπομπή «Θέκλα: Μιλάμε ανοιχτά». Θα την ακούσεις να γελάει δυνατά και με την ψυχή της μ’ ένα γέλιο αυθόρμητο και χαρακτηριστικό, όπου ευχόμαστε να συνεχίσει για εκείνη να υπάρχει για πολλά χρόνια ακόμη.
Η Θέκλα είναι μια κατηγορία μόνη της κι όσο κι αν προσπαθήσεις δεν μπορείς να τη βάλεις σε άλλη. Κάπως έτσι, δημιουργεί από μόνη της μια διαφορετική κατηγορία «Συνέλεξης» στο e-motions αφού δεν δέχτηκε να καταπιέσει τις λέξεις μέσα της και μας χαρίζει τη μεγαλύτερη εξομολόγηση ever.
20 ρήματα δόθηκαν στην Θέκλα Πετρίδου και μέσα από αυτά θα μάθεις περισσότερα γι’ αυτή. Την ψυχολόγο της καρδιάς μας, εκείνη που επιλέξαμε κι εμείς να έχουμε ως συνεργάτη στο e-motions.gr αφού η θετική της ενέργεια είναι κάτι που εισπράττουμε συνεχώς…
Αγαπώ! Τον εαυτό μου προσπαθώ εδώ και 43 χρόνια ν’ αγαπήσω και δεν είναι καθόλου εύκολο. Αγαπώ τους ανθρώπους όλους. Την ανθρώπινη φύση, την αθωότητα, τα μικρά παιδιά, τα μικρά ζώα, αγαπώ την ζωή. Αγαπώ τον άνδρα μου, τα παιδιά μου, τον πατέρα μου, την μάνα μου, τον αδελφό μου, τους φίλους μου, τους συνεργάτες μου, αγαπώ εσένα κι εμένα που είμαστε τόσο υπέροχοι. Αγαπώ τον Θεό που μας έπλασε. Πιστεύω πως ο άνθρωπος πλάστηκε πρωτίστως για ν’ αγαπά…
Νοσταλγώ, τίποτα. Ήταν όμορφες, αθώες, εμπνευστικές στιγμές του παρελθόντος που με άγγιξαν κι άλλες τόσες σκοτεινές και δύσκολες που με δοκίμασαν. Θυμάμαι τα πάντα με μεγάλη ακρίβεια. Δεν ξεχνάω τίποτα. Προσπαθώ να μην επικεντρώνομαι στο παρελθόν όμως. Καλό ή κακό, πέρασε, τελείωσε κι έχουμε το παρόν και το μέλλον μπροστά μας, που είναι τόσο θαυμάσιο που μπορούμε να τα διαμορφώσουμε με το άγγιγμα μας. Για μένα η νοσταλγία είναι γόμα που σε κολλάει πίσω και δεν σε αφήνει να προχωρήσεις μπροστά. Τα καλύτερα ακόμη έρχονται.
Ευγνωμονώ όλους του ανθρώπους που μου έκαναν καλό. Ειδικά εκείνους που ενώ μπορούσαν να με βλάψουν, με προστάτευσαν. Τους ανθρώπους που μπήκαν στον κόπο να με γνωρίσουν, να με μάθουν, να με καταλάβουν και να με αντέξουν. Τους ανθρώπους που συγχώρεσαν τις αδυναμίες μου κι αποδέχθηκαν την συγγνώμη μου. Τους ανθρώπους που τόλμησαν να με δουν ολόκληρη και ν’ αντιληφθούν πως ποτέ δεν ήταν συνειδητά κακές οι προθέσεις μου. Ευγνωμονώ επίσης βαθύτατα τους ανθρώπους εκείνους που φέρθηκαν καλά στα παιδιά μου και στους ανθρώπους που αγαπώ.
Εμπιστεύομαι το gut instinct μου. Από τον καιρό που θυμάμαι τον εαυτό μου, πάντοτε η τοξικότητα μου χτυπούσε καμπανάκια. Όσες φορές δεν εμπιστεύτηκα το ένστικτο μου αυτό, την πλήρωσα ακριβά. Έχω μάθει εμπειρικά να εμπιστεύομαι το εσωτερικό μου αισθητήριο για το τι είναι καλό και τι είναι κακό, το λεγόμενο gut instinct μας.
Προτείνω βιβλία που διάβασα κι ένιωσα πως με ωφέλησαν, σειρές που παρακολούθησα και ψυχαγωγήθηκα, φαγητά που έφαγα κι ευχαριστήθηκα, ανθρώπους που γνώρισα κι ωφελήθηκα. Προτείνω και σε άλλους να επιχειρήσουν, αυτά που επιχείρησα και μου βγήκαν σε καλό.
Απολαμβάνω τον ύπνο. Είναι η μεγαλύτερη μου απόλαυση. Ο ύπνος μου δίνει ηρεμία, γαλήνη, ζωή. Και φυσικά ο πρώτος καφές μετά τον ύπνο είναι ό,τι καλύτερο μπορεί ν’ απολαύσει κανείς μέσα στην καθημερινότητα του.
Προσφέρω τις εκπομπές μου εδώ και χρόνια δωρεάν στον κόσμο μέσω του YouTube, ώστε άνθρωποι που δεν έχουν πρόσβαση σε υπηρεσίες και γνώσεις ψυχολογίας να ωφεληθούν όσο γίνεται.
Έλκομαι από την ομορφιά της ψυχής και του πνεύματος. Από μάτια καθαρά, λαμπερά κι αληθινά. Από ανθρώπους αγαπητικούς κι ωραίους.
Στηρίζω τους νέους ανθρώπους που τώρα ξεκινούν την ζωή και την καριέρα τους. Όταν τελείωσα τις σπουδές μου και μπήκα στον εργασιακό στίβο, αντιμετώπισα ακριβώς το αντίθετο. Οι παλαιότεροι να εμποδίζουν τους νεότερους να προοδεύσουν. Αυτό με στενοχώρησε πολύ κι αποφάσισα συνειδητά στο μέλλον να πράττω ακριβώς το αντίθετο. Τώρα που βρίσκομαι στο μέσον της ζωής μου και μπορώ να θεωρηθώ «παλιά» στον τομέα μου, με μεγάλη μου χαρά στηρίζω με όσους τρόπους μπορώ τους νέους συναδέλφους. Υπάρχει δουλειά για όλους. Υπάρχει ψωμί για όλους. Και πάντοτε σκέφτομαι, αν ήμουν εγώ στην θέση τους, πώς θα ήθελα να μου φερθούν;
Απεχθάνομαι την υποκρισία, την ψευτιά και τα ψεύτικα χαμόγελα. Αυτούς που ενώ σε φθονούν και δε θέλουν να σε δουν μπροστά στα μάτια τους, υποκρίνονται πως σε αγαπούν και είναι ΟΚ μαζί σου. Έχω φάει με το κουτάλι την τοξικότητα, είμαι πλέον βέβαιη πως φέρω «τοξικομαγνήτη», κι απεχθάνομαι αυτό το είδος ανθρώπων.
Εμπνέομαι από την αυθεντικότητα, την αγάπη, την καλοσύνη και την εργατικότητα συγκεκριμένων ανθρώπων που γνωρίζω. Ανθρώπων που πέτυχαν με την αξία τους να προοδεύσουν ο καθένας στον τομέα του, και που δεν πουλήθηκαν ποτέ και σε κανέναν.
Προστατεύω όσο μπορώ, όπως μπορώ, τους αδύναμους. Τους ανθρώπους που δεν είναι σε θέση να υπερασπιστούν τον εαυτό τους. Δεν ανέχομαι με τίποτα την αδικία. Όταν έρχεται στην αντίληψη μου πως κάποιος αδικείται γίνομαι αυτόματα ασπίδα. Έχει τύχει πολλές φορές ν’ ακούσω «ευχαριστώ που πήρες το αίμα μου πίσω», κι αυτή η ικανοποίηση δεν συγκρίνεται με τίποτα. Να μπορέσεις να υπερασπιστείς το δίκιο και να προστατεύσεις με όσα μέσα διαθέτεις τον συνάνθρωπο σου που αδικείται.
Σκέφτομαι συνέχεια. Δεν μπορώ να σταματήσω να σκέφτομαι. Από τον καιρό που θυμάμαι τον εαυτό μου, το μυαλό μου δουλεύει ασταμάτητα. Μεγάλη ευλογία. Ειδικά όταν επιτύχεις να χρησιμοποιήσεις την σκέψη σου προς όφελος της ψυχής σου.
Χαίρομαι με την αγάπη, με την υγεία, την επιτυχία, με τη χαρά τη δική μου και των ανθρώπων που αγαπώ. Χαίρομαι να χαίρομαι. Χαίρομαι να χαίρονται οι άνθρωποι γύρω μου. Γι’ αυτό γελάω συχνά και αυτοσαρκάζομαι. Η χαρά είναι το ζητούμενο. «Χαίρετε» η καλύτερη ευχή!
Πληγώνομαι κάθε φορά που η μάνα μου με απορρίπτει και με αποδοκιμάζει. Ακόμη και στα 43 μου είμαι ευάλωτη στην αρνητική κριτική της, που δυστυχώς είναι συχνό φαινόμενο. Για τον λόγο αυτό άλλωστε, πριν 15 χρόνια μετακόμισα από την Πάφο που ζει όλη η οικογένεια μου, στην Λευκωσία, ούτως ώστε να μην πληγώνομαι συχνά και να μπορέσω να επιβιώσω ψυχολογικά. Έχω κάνει χρόνια ψυχοθεραπεία γι’ αυτό το θέμα, αλλά η αρνητικότητα της μάνας μου προς το πρόσωπο μου, εξακολουθεί να με πληγώνει.
Κουράζομαι όταν νυστάζω. Είμαι δραστήριος κι αεικίνητος άνθρωπος κι όταν έχω συμπληρώσει τις απαραίτητες ώρες ύπνου μπορώ να δουλεύω ακούραστα. Όταν νυστάζω όμως, κουράζομαι πολύ εύκολα.
Αμύνομαι κάθε φορά που υποπίπτει στην αντίληψη μου πως κάποιος με κατηγορεί αδίκως. Δεν ανέχομαι την αδικία ούτε προσωπικά ούτε γενικά. Αμύνομαι και θα συνεχίσω ν’ αμύνομαι σε κάθε μορφής ψυχολογικό πόλεμο, σε κάθε κομπλεξικό που βγάζει το άχτι του πάνω μου ή πάνω σε ανθρώπους που αγαπώ. Όσο ζω θα αμύνομαι σε αυτή την ύψιστη μορφή ανθρώπινης κακίας.
Αγχώνομαι κάθε φορά που έχω πρεμιέρα, κάθε φορά που φιλοξενούμαι για πρώτη φορά σε μια εκπομπή, κάθε φορά που παρουσιάζω ένα καινούριο βιβλίο, κάθε φορά που δημιουργώ. Το δημιουργικό άγχος είναι απαραίτητο για να μπορούμε να επιτυγχάνουμε τους στόχους μας. Σε κάποια φάση στη ζωή μου ασθένησα με διαταραχή πανικού. Εκεί έκανα θεραπεία με αντικαταθλιπτικά, που συνέστησε ο ψυχίατρος Δρ Γρηγόρης Γρηγορίου, ο οποίος είναι ένας ιατρός που θαυμάζω και ξεφορτώθηκα το αχρείαστο άγχος. Το δημιουργικό όμως το θέλω, επειδή διαφορετικά θα έμενα στάσιμη.
Παρακολουθώ την επικαιρότητα, αλλά μόνο μέσω επικεφαλίδων, επειδή δε θέλω να εστιάζω σε αρνητικές εικόνες κι ειδήσεις. Οι μόνες ειδήσεις που διαβάζω καθημερινά είναι από το δικό σας site, το e-motions.gr επειδή είναι όλες θετικές κι εποικοδομητικές. Παρακολουθώ ποιοτικές σειρές που βρίσκουμε μαζί με τον άνδρα μου στο διαδίκτυο. Παρακολουθώ το τηλεπαιχνίδι «Ο πιο αδύναμος κρίκος» από την τηλεόραση του ΡΙΚ, που παρουσιάζει ο Τάσος Τρύφωνος, και την εκπομπή του δημοφιλούς Κύπριου κωμικού Λούη Πατσαλίδη, «Luis Night Show», παρακολουθώ όσο μπορώ την εκπομπή της Ελένης Μενεγάκη κι επίσης, κάποιες φορές, παρακολουθώ τη δική μου εκπομπή σε επανάληψη για να εντοπίζω τα λάθη μου και να τα διορθώνω.
Νιώθω ευλογημένη, νέα, δυνατή, αποφασισμένη κι ετοιμοπόλεμη. Νιώθω καλά και χαίρομαι που οι αγώνες και οι κόποι μιας ζωής άρχισαν να ευοδώνονται. Βίωσα πολλές δυσκολίες κι απογοητεύσεις στην ζωή μου κι ήταν δύσκολο να είμαι «εγώ». Επιτέλους νιώθω «εγώ».