To «Hogeweyk Village» είναι ένας οικισμός στην Ολλανδία για όσους πάσχουν από άνοια

Γράφει η Μελίνα Αγγελάκη

Η Ολλανδία φαίνεται να είναι πρωτοπόρος στη δημιουργία ενός χωριού που απευθύνεται αποκλειστικά σε άτομα που πάσχουν από Άνοια.

Δυστυχώς ο αριθμός των ανθρώπων που προσβάλλονται από Άνοια σε οποιαδήποτε μορφή της ή Alzheimer, αυξάνεται συνεχώς. Μόνο στις Η.Π.Α οι ασθενείς έφτασαν τα 5 εκατομμύρια. Η φαρμακευτική αγωγή που λαμβάνουν τα συγκεκριμένα άτομα, πολλές φορές δεν είναι αρκετή ώστε ν’ αντιμετωπιστούν τα συμπτώματα της ασθένειας κι οι οικογένειές τους, καταφεύγουν στη λύση των ιδρυμάτων ή των γηροκομείων.

Η συγκεκριμένη λύση δίνεται περισσότερο για την ασφάλεια των ασθενών. Ο εγκλεισμός τους στους τέσσερις τοίχους ενός δωματίου κι ο περιορισμός τους σε διαδρόμους και σαλόνια, ενός κλειστού χώρου, φαίνεται να τους προστατεύει από τον κίνδυνο να χαθούν ή να τραυματιστούν. Μοναδική συντροφιά τους καταλήγουν να είναι μια τηλεόραση ή ένα ραδιόφωνο.

Το Hogeway Center στην Ολλανδία, ανακάλυψε την τέλεια λύση για να έχουν αυτοί οι άνθρωποι ποιότητα ζωής κι ένα περιβάλλον χωρίς να κινδυνεύουν. Ένα δικό τους χώρο, όχι οριοθετημένο σ’ ένα και μόνο κτίριο. Ανέθεσε λοιπόν, στους Molenaar& Bol & VanDillen, το σχεδιασμό ενός ολόκληρου χωριού όπου το κύριο μέλημα θα ήταν η ασφάλεια αυτών των ανθρώπων αλλά με περισσότερη ελευθερία και ποιότητα ζωής. Έτσι γεννήθηκε η ιδέα του Hogeweyk village, του χωριού των «δέσμιων» της άνοιας.

Το Hogeweyk Village βρίσκεται στην πόλη Weesp κοντά στο Άμστερνταμ και δεν έχει τίποτε να ζηλέψει από άλλα χωριά. Υπάρχουν μαγαζιά, εστιατόρια, μπαρ, θέατρο, κομμωτήριο, πάρκα κι οι ασθενείς μένουν σε σπίτια που είναι διακοσμημένα με το στιλ και το ντεκόρ που επιλέγουν οι ίδιοι ή οι συγγενείς τους σύμφωνα με την προσωπικότητα του κάθε ασθενή.

Τα σπίτια είναι 23 και φιλοξενούνται 152 ηλικιωμένοι. Υπάρχει καθημερινή καθαριότητα των χώρων και φυσικά παρέχονται γεύματα. Τα άτομα που τους φροντίζουν δεν είναι ντυμένα με ειδικές στολές, όπως οι γιατροί ή οι νοσοκόμοι στα άλλα ιδρύματα. Είναι ντυμένοι απλά καθημερινά και βρίσκονται σε κάθε γωνιά του χωριού ώστε να είναι σε ετοιμότητα στην περίπτωση που υπάρξει ανάγκη. Συναναστρέφονται με τους ασθενείς, ως συγκάτοικοι ή γείτονες.

Το χωριό φυλάσσεται κι υπάρχει πύλη. Μέσα όμως στο χωριό οι ασθενείς δεν χάνουν την ελευθερία τους, ούτε παρεξηγούνται όταν τα συμπτώματα της ασθένειάς τους τους οδηγούν σε συμπεριφορές εξαιτίας του εκφυλισμού του εγκεφάλου τους, λόγω της άνοιας. Οι δρόμοι είναι έτσι διαμορφωμένοι ώστε να κυκλοφορούν χωρίς να κινδυνεύουν και το καλύτερο όλων είναι ότι ενώ κυκλοφορούν μόνοι, είναι αδύνατον να χαθούν.

Το κόστος για την κυβέρνηση της Ολλανδίας έφτασε τα 17,8 εκατομμύρια ευρώ. Ενώ δόθηκαν κι από δωρεές 1,5 εκατομμύρια ευρώ επιπλέον.

Από το 2009 που λειτουργεί το χωριό, όσα άτομα έχουν φιλοξενηθεί, τα οποία πάσχουν από άνοια σε διάφορους τύπους και βαθμίδες, ζουν σε καλύτερες συνθήκες όχι μόνο από άποψη υγιεινής αλλά και κοινωνικοποίησης τους και μη πρόωρης αποκοπής τους από τις καθημερινές δραστηριότητες τους εξαιτίας της ασθένειάς τους.

Η άνοια είναι ύπουλη ασθένεια κι οι οικογένειες των ασθενών υποφέρουν να βλέπουν τον άνθρωπό τους να χάνεται στα άδυτα του μυαλού του μέρα με την ημέρα όλο και περισσότερο. Η λύση των ιδρυμάτων πολλές φορές είναι η μοναδική διέξοδος, γι’ αυτό ας ελπίσουμε να υπάρξουν τέτοια «χωριά» και σ’ άλλα μέρη του κόσμου, σίγουρα θα είναι πολύ καλύτερα για όλους.