Φαντάσου τη στιγμή που στρώνεις το τραπέζι του σπιτιού σου και γεμάτος δίψα, πείνα κι ανυπομονησία, ανακατεύεις συρτάρια και ντουλάπια. Φαντάσου ανθρώπους γεμάτους, σαν κρυστάλλινες κανάτες έτοιμες να μοιράσουν, ανθρώπους σαν μικρά άδεια ποτήρια, έτοιμα να γεμίσουν κι αυτούς που σαν λευκά πιάτα, στέκουν υπομονετικά κι έτοιμα να λερωθούν, μεταφέροντας τροφή. Στο τέλος της ημέρας, θα σταθώ εδώ, οικοδεσπότης του δείπνου, που μόνο βαθύτερα μέσα σου θα παραδεχθείς ότι έχει υπάρξει. Καλή όρεξη…
#μεθώ