Γράφει η Ελευθερία Παπασάββα

Η μητρότητα είναι μία συγκλονιστική εμπειρία για κάθε γυναίκα που έχει την τύχη να τη βιώσει. Είναι η αρχή ενός ταξιδιού από τη στιγμή της σύλληψης του εμβρύου μέχρι και τα βαθιά της γεράματα.  Καθ’ όλη τη διάρκεια αυτού του ταξιδιού –  όσο υπέροχο και αν είναι – δεν παύουν να υπάρχουν όλα εκείνα τα αρνητικά  που οποιοδήποτε ταξίδι  μπορεί να περιέχει σαν… τεχνικές δυσκολίες.

Όσο λοιπόν οι άνθρωποι τριγύρω έχουν στα μάτια τους – αλλά και στο μυαλό τους – την εικόνα της ιδανικής σχέσης και ζωής μιας μάνας και ενός παιδιού, έρχονται  στιγμές που ανατρέπουν το υποτιθέμενο αυτονόητο. Υπάρχουν ώρες απίστευτης κούρασης, ενίοτε μεγάλης αδυναμίας, στιγμές ανεπάρκειας, αλλά  και το τέλος ενός αγαθού ιδιαίτερα πολύτιμου για την υγιή πορεία και την ανάπτυξη της προσωπικότητας. Το αγαθό αυτό είναι η ιδιωτικότητα.  Κάθε μορφή ιδιωτικότητας έχει διαρρηχθεί.  Η τεκνοποιία όσο υπέροχη και αν είναι, άλλο τόσο καταλυτική παράλληλα στέκεται,  όσον αφορά το κομμάτι της ιδιωτικότητας. Ιδιωτικότητα και προσωπική ζωή, τουλάχιστον μέχρι την ενηλικίωση των παιδιών, ανήκουν στο παρελθόν. Αυτό, σε συνδυασμό με την κούραση που επιφέρει ο πολλαπλός ρόλος μιας γυναίκας μέσα στην κοινωνία αλλά και μέσα στην οικογένεια, καθιστούν τη μητρότητα, σαν εικόνα, τουλάχιστον παραπλανητική.

Η εικονογράφος Paula Kuka, μητέρα δύο παιδιών, ενός και τεσσάρων ετών, μέσα από μια σειρά comics μας παρουσιάζει τον υπέροχο αυτό αντιφατικό κόσμο της μητρότητας που είναι γεμάτος τόσο από θαύμα, όσο κι από κούραση. Τα υπέροχα σκίτσα της απεικονίζουν με όμορφο τρόπο σωματική εξάντληση, ανησυχίες, νεύρα, θλίψη, έλλειψη ιδιωτικότητας. Ξεχειλίζουν, όμως, από τεράστια αποθέματα γνήσιας κι ανιδιοτελούς αγάπης. Αυτό δεν είναι η μητρότητα;

*Διαβάσαμε την είδηση στο www.mymodernmet.com