Γράφει η Μαριάμ Πολυγένη
Με την Ερωφίλη γνωρίστηκα τυχαία, σε μια παρουσίαση βιβλίου. Την αναγνώρισα αμέσως ως μέλος του σχήματος «Τρίφωνο» αφού το πρόσωπό της μου ήταν οικείο από τις πολλές τηλεοπτικές εμφανίσεις τους. Αυτό που δεν γνώριζα, ήταν η προσωπική της μουσική πορεία πριν και μετά τη συνεργασία της με τον Νίκο Κουρουπάκη και τον Δημήτρη Υφαντή.
Μου δόθηκε γρήγορα η ευκαιρία να την «ανακρίνω» και να μάθω κάθε της μουσική συνεργασία, μικρή ή μεγάλη, αλλά το πιο σημαντικό ήταν πως μου δόθηκε η ευκαιρία ν’ ανακαλύψω από κοντά το πόσο ευαίσθητος και δημιουργικός άνθρωπος είναι.
Τα πάντα για εκείνη είναι δημιουργία. Μια όμορφη μελωδία, μια καλή θεατρική παράσταση, ακόμη κι ένα πιάτο καλομαγειρεμένου φαγητού. Μας φιλοξένησε, μας φίλεψε, μοιράστηκε μαζί μας συνθέσεις κι ερμηνείες που νιώθει περήφανη για τη δημιουργία τους. Ήχοι που εμπνεύστηκε, τραγούδια άλλων ερμηνευτών που πολύ αγάπησε, μέχρι και το πιο δύσκολο στοίχημα με τον εαυτό της. Τη σύνθεση μουσικής για θεατρικές παραστάσεις. Και τα κατάφερε! Τρεις παιδικές θεατρικές παραστάσεις και δύο ενηλίκων απαριθμεί στο πλούσιο βιογραφικό της και συνεχίζει…
Χαίρεται με κάθε καλό που συμβαίνει γύρω της, με τη χαρά των φίλων της, με κάθε έμπνευση που βρίσκει ανταπόκριση και με κάθε σχέδιο που τελικά βρίσκει τον δρόμο προς την υλοποίησή του. Δεν είναι όμως μόνο η χαρά το συναίσθημα το οποίο την διακατέχει. Ο συναισθηματικός της κόσμος είναι πλούσιος και τα παρακάτω ρήματα το αποδεικνύουν.
Η Ερωφίλη μοιράζεται μαζί μας στην ενότητα των Συνελέξεων πράγματα που αγαπά, φοβάται ή επιθυμεί…
Απολαμβάνω τα ταξίδια, την καλή παρέα, το καλό φαγητό, μια καλή ταινία, ένα ωραίο βιβλίο, ένα ωραίο ηλιοβασίλεμα, έναν καφέ με φίλους, συζητήσεις που μου ανοίγουν τους πνευματικούς ορίζοντες.
Ευγνωμονώ που έχουμε υγεία οι οικείοι μου κι εγώ, για τους ανθρώπους που έχει φέρει η ζωή κοντά μου, για το μουσικό μου ταξίδι μέχρι τώρα, για την έμπνευση που έχω όταν τη ζητώ, για την υπομονή, επιμονή και δύναμη που έχω σαν άνθρωπος να αντιμετωπίζω τις δυσκολίες .
Εμπιστεύομαι τους ανθρώπους εύκολα, σκέφτομαι μόνο το καλό και την «πατάω» συχνά…
Νοσταλγώ την ανεμελιά και τα παιχνίδια της παιδικής μου ηλικίας, τα χρόνια που ασχολήθηκα με τον χορό, τις περιοδείες μας στο εξωτερικό για συναυλίες είτε με το Τρίφωνο είτε με την Χαρούλα Αλεξίου.
Στηρίζω ανθρώπους με ταλέντο, ωραίες ιδέες και προτάσεις.
Μεθώ με την ομορφιά της φύσης, τα χρώματα, τις μυρωδιές της και το αλκοόλ!
Προστατεύω την οικογένεια, τους φίλους μου, τα πλάσματα της φύσης, αλλά όχι τις κατσαρίδες !
Ελπίζω σε καλύτερους ανθρώπινες συμπεριφορές και σ’ έναν πιο δίκαιο και ειρηνικό πλανήτη .
Λυπάμαι με κάθε κακή είδηση στον πλανήτη, με την αρρώστια, με την αδικία ..
Αγχώνομαι αν θα έχω να πληρώσω τους λογαριασμούς, αν θα πάει καλά η δουλειά μου, κάθε φορά πριν βγω στη σκηνή …
Αγγίζω ό,τι δε με φοβίζει, αγγίζω κι αγκαλιάζω τους ανθρώπους μου .
Θαυμάζω τη φύση μόνο και τους εμπνευσμένους ανθρώπους.
Μπερδεύομαι συχνά, σε δρόμους, στα πόδια μου, στα λόγια μου…
Πονάω εύκολα! Δεν αντέχω τον πόνο ψυχικό η σωματικό. μάλλον δεν τον θέλω …
Έλκομαι από δημιουργικούς κι έξυπνους ανθρώπους.
Αισθάνομαι αλλιώς δεν μπορώ να τραγουδήσω ή να δημιουργήσω.
Ενεργώ πάντα σε καθετί που συμβαίνει γύρω μου, ενδιαφέρομαι.. Καμιά φορά καθηλώνομαι με τα δικά μου προβλήματα, αλλά για τους άλλους πάντα μπορώ να κάνω κάτι.
Προβληματίζομαι πάντα αν έχω πράξει το σωστό.
Επιθυμώ φώτιση στους ανθρώπους, υγεία για όλους μας, καινούργιες προκλήσεις και τραγούδια.
*Την Ερωφίλη μπορείς να την απολαύσεις από κοντά την Πέμπτη 11 Ιουλίου στη Ρότα παρέα με την Αργυρώ Καπαρού σε τραγούδια του Γιάννη Σπανού στην μουσική παράσταση «Θα παίζουν τα ραδιόφωνα».
