Γράφει η Αθανασία Βιδάλη

Η επικοινωνία πολλές φορές δε χρειάζεται λέξεις για να είναι ηχηρή κι άμεση. Η Lynette Scribner, από το Όρεγκον των Ηνωμένων Πολιτειών βρισκόταν σε μία πτήση όπου συνεπιβάτης της ήταν ένας κωφός και τυφλός άντρας. Πολλοί άνθρωποι στη διάρκεια του ταξιδιού προσπάθησαν, μάταια βέβαια, να επικοινωνήσουν μαζί του και να τον βοηθήσουν σε ό, τι χρειάζεται.

Τότε μία έφηβη κοπέλα περπάτησε προς το μέρος του, του έπιασε τα χέρια κι έτσι κατάφερε να δώσει «φωνή» στις ανάγκες του!

H ίδια η Lynette, ως παρατηρητής του όλου συμβάντος, εξιστόρησε την όμορφη αυτή ιστορία στο Facebook, γράφοντας τα εξής:

«Είδα τον κ. Tim στο αεροδρόμιο Logan της Βοστώνης μαζί με την αδερφή του, την οποία είχε επισκεφτεί τις προηγούμενες ημέρες. Φάνηκε από τις κινήσεις και τη συμπεριφορά του πως ήταν τυφλός και κωφός. Όταν επιβιβαστήκαμε στο αεροπλάνο εκείνος έκατσε στη μέση περίπου της σειράς μου. Ο ευγενικός κύριος που καθόταν πιο πριν στη θέση δίπλα στο διάδρομο, του την παραχώρησε απλόχερα. Σε αυτό το σημείο της ιστορίας ο Tim ταξίδευε μόνος του.

Οι αεροσυνοδοί ήθελαν πραγματικά να τον βοηθήσουν αλλά δεν είχαν τρόπο επικοινωνίας. Παρατηρούσα ότι κάθε φορά που προσπαθούσε να πιάσει τα πρόσωπα ή τα χέρια τους, εκείνοι μαζεύονταν. Έπαιρναν το χέρι του κι έκαναν υπερπροσπάθεια να επικοινωνήσουν μαζί του, χρησιμοποιώντας ωστόσο τον λάθος τρόπο.

Ο άνδρας που του είχε παραχωρήσει τη θέση του έκανε ό, τι καλύτερο μπορούσε για να τον βοηθήσει σε πρακτικά ζητήματα όπως το να του ανοίξει την κρέμα του καφέ και να του την τοποθετήσει μέσα στο ρόφημα. Όταν, δε, ο Tim κατευθύνθηκε προς την τουαλέτα, ο διπλανός του τον βοήθησε αμέσως.

Οι αεροσυνοδοί, λοιπόν, πρότειναν να ειδοποιήσουν με κάποια ανακοίνωση όλους τους επιβάτες, πως χρειάζεται ένα άτομο που να γνωρίζει επαρκώς τη νοηματική γλώσσα. Έτσι, κι εμφανίστηκε μία νεαρή κοπέλα 15 χρονών η οποία επειδή είχε δυσλεξία, η νοηματική ήταν η ιδανικότερη «ξένη» γλώσσα που θα μπορούσε να μάθει. Για το υπόλοιπο της πτήσης τον συντρόφευσε και του έγραφε ένα γράμμα στο χέρι του, το οποίο εκείνος διάβαζε για να μπορούν να επικοινωνούν.

Όταν τη ρώτησε αν είναι όμορφη, εκείνη κοκκίνισε κι ο κύριος που καθόταν δίπλα έχοντας μάθει μερικά πράγματα από τον τρόπο επικοινωνίας τους, απάντησε στον Tim ένα «ναι» γεμάτο ενθουσιασμό.

Όλοι οι άλλοι που παρατηρούσαμε την επικοινωνία τους, ήμασταν πολύ χαρούμενοι που ο Tim βρήκε ένα τέτοιο άτομο να συνομιλήσει στη διάρκεια του ταξιδιού. Δεν μπορώ να περιγράψω πολλά γι’ αυτήν την όμορφη κοπέλα, εν ονόματι Clara, η οποία δε χρειάστηκε να το σκεφτεί πολύ για να βοηθήσει τον συνεπιβάτη της. Ήταν μία υπενθύμιση για όλους μας πως σε αυτή την εποχή υπάρχουν ακόμη άνθρωποι με προθυμία κι ευγένεια που νοιάζονται για τους άλλους.»

Πράγματι αυτή η νεαρή κοπέλα μόνο ως πρότυπο ανθρώπου μπορεί να λειτουργήσει γι’ αυτό κι εμείς προσυπογράφουμε την άποψη της Lynette Scribner!

*Διαβάσαμε την είδηση στο www.sunnyskyz.com