Ο κόσμος της σύγχρονης τέχνης και αυτός των θαυμαστών της, ιστορικά, έχουν απολαύσει ουκ ολίγα νέα -σε ηλικία- ταλέντα. Ουδείς έτυχε της αναγνώρισης του Αndres Valencia, στην ηλικία που τη λαμβάνει. Το αγόρι από το Σαν Ντιέγκο της Καλιφόρνιας, δεν έχει ‘κλείσει’ καν τα 11 χρόνια ζωής.

Παρ’ όλα αυτά, έργα του ανήκουν στις πινακοθήκες κορυφαίων συλλεκτών, ενώ τον περασμένο Ιούνιο σε έκθεση που έκανε σε γκαλερί του SoHο, πουλήθηκαν και τα 35 έργα του, για ποσά από 50 έως 125 χιλιάδες δολάρια. Ένας άλλος ‘έπιασε’ τα 230.000 δολάρια σε φιλανθρωπικό γκαλά που έγινε στο Κάπρι, της Ιταλίας.

Ο Andres είναι γνωστός για τους μεγάλους, δραματικούς, πολύχρωμους και παραστατικούς πίνακες που είναι βαθιά επηρεασμένοι από τον Πικάσο και τον κυβισμό. Ανακάλυψε το ταλέντο του όταν ήταν 4 χρόνων. Τότε έπιασε για πρώτη φορά πινέλο στα χέρια -αφού προηγουμένως κοιτούσε για ώρες έναν πίνακα Retna που υπήρχε στο σπίτι του (ο καλλιτέχνης ήταν τότε πελάτης του πατέρα του). Άρχισε να τον αντιγράφει. Δεν σταμάτησε την προσπάθεια έως ότου “πετύχω το αποτέλεσμα που ήθελα”.

Τις πρώτες του δουλειές τις πούλησε σε φίλους του για 20 δολάρια, έκαστη. Μεταξύ τους ήταν το παιδί του ιδιοκτήτη γκαλερί, Μπέρνι Τσέις. Του είπε πως θα του έδινε 100 δολάρια αν πήγαινε στην γκαλερί του. Ζήτησε 5.000. Τα πήρε. Ο Τσέις αγόρασε και πολλούς άλλους πίνακες, προκειμένου να πείσει τους γονείς του να αφήσουν το αγόρι να μοιραστεί το ταλέντο του με τον κόσμο.

Ακόμα χρειάζεται σκάλα για να εκφραστεί στους μεγάλης κλίμακας καμβάδες, με μείγμα λαδιού και ακρυλικού, έντονα χρώματα και ευφάνταστες κατακερματισμένες συνθέσεις προσώπων. Εξακολουθεί να μελετά την ιστορία τέχνης και τις τεχνικές καλλιτεχνών όπως ο Βαν Γκονγκ, ο Μοντιλιάνι και ο Μικελάντζελο.

Ξεκινά με μαύρα σκίτσα και μετά βάζει χρώματα.

Έχει πει πως η έμπνευση τον βρίσκει συνήθως το βράδυ και σηκώνεται από το κρεβάτι του για να ζωγραφίσει. Στους New York Times εξήγησε πως ανυπομονεί να επισκεφτεί το Μουσείο του Λούβρου και να δει τη Μόνα Λίζα. Ο στόχος του είναι “να μάθει ο κόσμος τη δουλειά μου”.

Οι γονείς του (η μητέρα του φτιάχνει κοσμήματα και ο πατέρας του είναι δικηγόρος και εκπρόσωπος αθλητών) δεν παραλείπουν να του θυμίζουν πως είναι μαθητής και πρέπει να διαβάζει τα μαθήματα του. Όπως και ότι είναι χρήσιμο από όσα κερδίζει, να δίνει κάτι πίσω στην κοινωνία. Έως τώρα έχει κάνει δωρεές στο φιλανθρωπικό γκρουπ του AIDS, amfAR και το παιδικό Box of Hope μεγάλο ποσοστό των κερδών του, ποσού που ξεπερνάει τα 300.000 δολάρια.

Οι ανήλικοι καλλιτέχνες είναι σπάνιοι, αλλά υπάρχουν. Χαρακτηριστικά, πριν αρκετά χρόνια συλλέκτες πλήρωναν από 250 έως 1.500 δολάρια για εξπρεσιονιστικά doodles της 2χρονης, Lola June. Η Alexandra Nechita χαρακτηρίστηκε στα 12 της ως “Μότσαρτ με πινέλο”. Συχνά προκύπτουν και σκάνδαλα που αποδεικνύουν πως παιδιά θαύματα εμφάνιζαν ως δικά τους έργα των γονιών τους. Για αυτό και υπάρχει μια επιφυλακτικότητα. Η απάντηση του Andres είναι η σελίδα του του στο Instagram.

*Πηγή είδησης