Γράφει η Ισμήνη Βυθούλκα
Όταν το 1889 ο Πύργος του Eiffel άνοιξε για πρώτη φορά στο κοινό, ο σχεδιαστής Gustave Eiffel συγκέντρωσε όλους τους επαίνους. Όταν αποκαλύφθηκε ότι είχε κατασκευάσει κι ένα μικρό, κρυφό διαμέρισμα κοντά στην κορυφή του μνημείου οι Παριζιάνοι τον ζήλεψαν ακόμη περισσότερο και συνέρρεαν καθημερινά για να θαυμάσουν το εκπληκτικό αυτό επίτευγμα.
Το διαμέρισμα δεν ήταν μεγάλο αλλά ήταν άνετο κι ευχάριστο. Σε αντίθεση με τη βαριά βιομηχανική, μεταλλική κατασκευή του Πύργου, ο χώρος ήταν λιτός ώστε να συμπλέει με την επιστημονική κουλτούρα. Οι τοίχοι ήταν καλυμμένοι με ταπετσαρία, η επίπλωση ήταν ξύλινη, τα υφάσματα απαλά και μαζί με ένα μεγάλο πιάνο, χάριζαν στην ατμόσφαιρα μια ζεστή και χαλαρή αίσθηση.
Ακριβώς δίπλα από το διαμέρισμα ο Eiffel είχε κατασκευάσει εργαστήρια με πλήρη εξοπλισμό για τη διεξαγωγή διαφόρων πειραμάτων.
Από τη στιγμή που κυκλοφόρησε η φήμη γι’ αυτό το μοναδικό διαμέρισμα, όλοι οι επιφανείς κάτοικοι του Παρισιού ήθελαν να το μισθώσουν έστω και για μια νύχτα. Ο Eiffel τις απέρριψε όλες, προτιμώντας να έχει τον χώρο για ιδία χρήση. Περνούσε τις ώρες του είτε στοχαζόμενος κάποια ιδέα, είτε διασκεδάζοντας με τους καλεσμένους του.
Ο Thomas Edison ήταν ένας από εκείνους που είχαν την πολυτέλεια να επισκέπτονται το διαμέρισμα και μάλιστα είχε χαρίσει στον Eiffel μια από τις τότε πρωτοεμφανιζόμενες φωνογραφικές μηχανές.
Ύστερα από πολλά χρόνια που παρέμενε κλειστό, οι επισκέπτες μπορούν και πάλι να το θαυμάσουν. Μεγάλο μέρος της επίπλωσης παραμένει ίδια ενώ έχουν προστεθεί τα ομοιώματα του Eiffel και του Edison. Για τους λάτρεις της αρχιτεκτονικής κι όχι μόνο, το μυστικό διαμέρισμα στον Πύργο του Eiffel θα αποτελεί πάντοτε ένα σημείο ιδιαίτερου ενδιαφέροντος.
