Οι μαθητές στη Φινλανδία είναι ευτυχισμένοι. Γιατί άραγε;

Γράφει η Μαριάμ Πολυγένη

Πώς θα σας φαινότανε να υπήρχανε σχολεία όπου τα παιδιά δε θα κάνανε μάθημα; Τουλάχιστον όχι μάθημα με τον τρόπο που γνωρίζουμε να γίνεται μέχρι σήμερα στα σχολεία της χώρας μας.

Σχολεία, που τα παιδιά θα πηγαίνανε σε αυτά με τα ποδήλατά τους και δε θα θέλανε με τίποτα να τελειώσουν οι σχολικές ώρες. Σχολεία, που οι καθηγητές δε θα τους μαλώνανε που δε διάβασαν σήμερα, αλλά που δεν έπαιξαν όσο θα ήθελαν.

Σου ακούγονται «κινέζικα» όσα λέει η αρθρογράφος; Σου τα λέει στα Φινλανδικά! Η Φινλανδία βρίσκεται εδώ και χρόνια στις πρώτες θέσεις σε ό,τι αφορά τον εκπαιδευτικό τομέα κι όχι άδικα! Το επιτυχημένο της εκπαιδευτικό σύστημα δεν ξέρω αν το ζηλεύουν οι άλλες χώρες, αλλά οι μαθητές τους θα το ζηλέψουν σίγουρα.

Οι μαθητές στη Φινλανδία μαθαίνουν μέσα από το παιχνίδι, το τραγούδι και τη συζήτηση. Οι σχολικές ώρες είναι λίγες σε σχέση με τις ώρες των άλλων χωρών και η εργασία για το σπίτι ελάχιστη. Τα διαλείμματα είναι υποχρεωτικά ανά ώρα και διαρκούν 15 λεπτά, σε εξωτερικό χώρο πάντοτε. Ο καθαρός αέρας και οι δραστηριότητες στη φύση, θεωρούνται συστατικά στοιχεία της μάθησης. Ακόμη κι όταν ο καιρός δεν το επιτρέπει…

Οι μαθητές μπορούν να γελάνε με την ψυχή τους στην τάξη, να κάνουν πλάκες και το καλύτερο, οι δάσκαλοι να συμμετέχουν μαζί τους. Το σύνθημα των δασκάλων είναι «ας αφήσουμε τα παιδιά, να είναι παιδιά» γιατί γνωρίζουν πως ο καλύτερος τρόπος για να μάθει κάτι ένα παιδί, είναι μέσα από το παιχνίδι.

Το μάθημα της ημέρας θα μπορούσε να είναι μια βόλτα στο δάσος και μ’ ένα χάρτη και μια πυξίδα, οι μαθητές να προσπαθήσουν να βρουν μόνοι τον δρόμο της επιστροφής. Δεν υπάρχουν τυποποιημένα διαγωνίσματα όπου ο μαθητής αξιολογείται, αλλά αυτό συμβαίνει από τους ίδιους τους δασκάλους μέσα από την παρατήρηση και τις ενέργειες τους σε κάθε δραστηριότητα.

Στη Φινλανδία οι δάσκαλοι επιλέγονται με αυστηρά κριτήρια. Είναι απαραίτητο να έχουν master στην εκπαίδευση, με ειδίκευση στην έρευνα και την παρουσία στην τάξη. Δάσκαλοι και μαθητές ξεκινούν τη μέρα τους με χαμόγελο κι όταν οι φωνές γίνονται ακόμη πιο δυνατές όταν παίζουν με το χιόνι στα διαλείμματα του σχολείου μες στο καταχείμωνο, ξέρουν όλοι πως είναι φωνές ευτυχίας κι όχι έντασης….