Γράφει η Γεωργία Δρακάκη
Ο Γιώργος Μουκίδης, αν και δεν χρειάζεται συστάσεις, είναι ένας άνθρωπος που αγαπά τη φύση, τα παιδιά και τις γυναίκες. Γνωρίζει πολύ καλά από κρασί και γεύση, έχει ταξιδέψει, παίζει στα δάχτυλα τις μελωδίες και τους συναφείς τεχνικούς εξοπλισμούς κι αν τον καλέσει κανείς σε κάποια κατάμεστη από κόσμο γιορτή, αυτός θα επιλέξει μια άκρη, για να κάτσει, να ησυχάσει και να περιεργαστεί.
Δε σταματά να σκέφτεται στιγμή κι αυτό είναι εμφανές στα δυο μεγάλα, εκφραστικά του μάτια. Ανοιχτός σε νέες ιδέες, στα νιάτα τα ίδια, στο αύριο-δεν προσκολλάται στις μεγάλες επιτυχίες που σημείωσαν οι μουσικές του συνθέσεις στο παρελθόν, ούτε στην εκτίμηση που του έχει το μισό ελληνικό πεντάγραμμο της νεότερης ελληνικής μουσικής.
Ο Γιώργος Μουκίδης είναι πνεύμα ανήσυχο, κρατά συνεχώς σημειώσεις και ψάχνεται για το επόμενο, το καλύτερο, το φωτεινότερο. Είναι πλατινένιος, είναι ποιητής, είναι άνδρας φλεγόμενος κι εξομολογείται στο e-motions τα πιο ακριβά του συναισθήματα.
Αγαπώ τη ζωή μέσα από τα μάτια των τριών παιδιών μου.
Ευγνωμονώ τους γονείς μου οι οποίοι όμως δε ζουν πια…
Εμπιστεύομαι ακόμα τους ανθρώπους.
Απολαμβάνω τα πάντα (και τα αρκουδάκια)!
Ενεργώ παρορμητικά συνήθως…
Προσφέρω εύκολα και χωρίς ιδιοτέλεια…
Γοητεύομαι από τους πραγματικά έξυπνους ανθρώπους.
Ακούω όλους μα όλους τους ήχους: από τον ήχο της βροχής μέχρι τον θόρυβο του ψυγείου και τα πουλιά στον κήπο…
Αισθάνομαι πραγματικά πως είμαι μόνος μου.
Οργίζομαι με τους ηλίθιους.
Ανυπομονώ για οτιδήποτε περιμένω. Παντελής έλλειψη υπομονής!
Νοσταλγώ την Ελλάδα του 60 και τα παιδικά μου χρόνια…
Νιώθω πως έχω παραμείνει παιδί.
Ζηλεύω τα καλά τραγούδια των άλλων, τους ζωγράφους και τους αρχιτέκτονες.
Στηρίζω κάθε τι καινούργιο κι αληθινό.
Σκέφτομαι συνέχεια, μέρα-νύχτα…
Συγχωρώ πολύ εύκολα αλλά μόνο για μία φορά την φορά.
Μεθώ πολύ σπάνια από αλκοόλ, συνήθως μεθώ μ’ ένα γυναικείο βλέμμα ή με τα χρώματα της φύσης.
Έλκομαι από την αλήθεια και την εντιμότητα.
Προστατεύω τους αδύναμους, τους ηλικιωμένους κι όλα τα παιδιά.
Ελπίζω κάθε μέρα ότι όλο και κάτι θα γίνει και τα πράγματα θα πάνε προς το καλύτερο.
Χαίρομαι με το παραμικρό που μπορεί να μου φανερώνει την ομορφιά της ζωής κι όταν κάνω δώρα…
Πληγώνομαι πάρα πολύ δύσκολα.
Λυπάμαι για την κατάντια του ανθρώπινου γένους…
Κουράζομαι όταν κάνω συνέχεια τα ίδια πράγματα κι επίσης όταν δεν μπορώ να επικοινωνήσω με τους γύρω μου.
Απογοητεύομαι πολύ δύσκολα και σχεδόν ποτέ από τον εαυτό μου.
Φοβάμαι τον θάνατο τον δικό μου και των λατρεμένων προσώπων μου.
Ανησυχώ για το μέλλον των παιδιών μου και των παιδιών των παιδιών μου.
Αγχώνομαι… (Τι σημαίνει αυτό;)
Βασανίζομαι πιο πολύ από τα λάθη του παρελθόντος που δεν μπορώ να ξαναζήσω για να τα διορθώσω ή ακόμα καλύτερα να τα αποφύγω.
Προβληματίζομαι μόνο για την καθημερινότητα.
Πονάω πολύ όταν πρέπει κάποιες φορές να επιπλήττω τα παιδιά μου ή ακόμα χειρότερα να τα τιμωρώ.
Απεχθάνομαι το ψέμα και την αχαριστία.
Διασκεδάζω με το σεξ σε καθημερινή βάση, τα ταξίδια, το θέατρο και τον καλό ελληνικό και ξένο κινηματογράφο. Επίσης είμαι ένας καθ’ όλα υγιής φίλαθλος και λάτρης του καλού ποδοσφαίρου…
Εμπνέομαι από την ίδια μου την ζωή, μα και από τις ζωές των άλλων.
Αποφασίζω γρήγορα κι εύκολα έως και βιαστικά.
Σοκάρομαι μόνο από τη βία σε όλες της τις μορφές.
Μπερδεύομαι πολύ δύσκολα μια και η εσωτερική μου πυξίδα λειτουργεί άψογα.
Αμφιβάλλω σπάνια…Τις περισσότερες φορές δεν δίνω καν χρόνο στο μυαλό μου να γεννήσει την αμφιβολία.
Αμύνομαι σχεδόν πάντα με δύο τρόπους: ή χαμογελώ ή επιτίθεμαι!
Λαχταρώ πιο πολύ χάδια και γεύσεις, περισσότερο από κάθε τι άλλο…
Βλέπω πάντα μακριά και ξεκάθαρα, ακόμα και στο «σκοτάδι».
Αγγίζω πάντα με ευγένεια τις καρδιές και τις ψυχές των ανθρώπων γύρω μου είτε με τα τραγούδια μου είτε με τον λόγο μου.
Επιθυμώ να περάσω το υπόλοιπο της ζωής που μου απομένει ερωτευμένος και με πολλά μικρά παιδιά γύρω μου.
Διαβάζω σπάνια βιβλία γιατί νιώθω ότι θα ζήσω άλλη μια ζωή πάνω στη γη, την οποία θα αφιερώσω μόνο στο διάβασμα και στην συλλογή της γνώσης που μου λείπει τώρα…
Θαυμάζω οτιδήποτε όμορφο και σημαντικό έχει φτιαχτεί επάνω στη γη (ή στον ουρανό) είτε από τη φύση είτε από τους ανθρώπους. Δηλαδή θαυμάζω τους δημιουργικούς ανθρώπους περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον!
*Ο Γιώργος Μουκίδης παρουσιάζεται «Λαϊκού κι Εντέχνου Γωνία» και παρουσιάζει έξι πρωτοεμφανιζόμενους τραγουδιστές. Όλοι μαζί, σε συνεργασία με μια από τις πιο έμπειρες ορχήστρες της αθηναϊκής νύχτας αυτή τη στιγμή, μας κερνούν τραγούδια του Γιώργου Μουκίδη κι άλλων αγαπημένων δημιουργών.
Πότε; Κάθε Δευτέρα στις 22:00.
Πού; Στην Αρχιτεκτονική, στο Γκάζι.
